بررسی رابطۀ ولایتمداری و سبک زندگی سیاسی اسلامی در آموزه‌های نهج‌البلاغه

مفهوم سبک زندگی از موضوعات بسیار مهم در فضای اندیشگی امروز است و در میان مؤلفه‌های مهم تمدن‌سازی اسلامی، نیل به تحقق این مفهوم از طریق طراحی و تبیین و ترویج برای رسیدن به الگویی معتبر که بخشهای مختلف و شئون اجتماعی را در بر گیرد، نیازی جدّی در پژوهشهای اسلامی است. با توجه به جایگاه سیاست، طراحی سبک زندگی سیاسی جامعۀ اسلامی از اولویت برخوردار است. هدف: محققان در این مقاله در صدد بودند با توجه به آموزه‌های نهج‌البلاغه، به عنوان یکی از ارزنده‌ترین منابع اسلامی در طراحی اندیشۀ اسلامی، سبک زندگی اسلامی را در حوزۀ سیاست استخراج کنند. روش: در این مقاله از روش توصیفی- تحلیلی و چارچوب تفسیری علامه محمدتقی جعفری استفاده شده است. یافته‌ها: بر اساس آموزه‌های نهج‌البلاغه، سبک زندگی سیاسی شهروندان جامعۀ اسلامی در سه سطح فردی، اجتماعی و نظام سیاسی، بر اساس اصل ولایت‌محوری موجب تحقق مسئولیت، عدالت، مشورت، وحدت و ایجاد تعادل بین فرد و اجتماع و نظام سیاسی برای دستیابی فرد مسلمان و جامعۀ اسلامی به حیات معقول و طیبه خواهد شد. نتیجه‌گیری: سبک زندگی متأثر از ولایت‌محوری، ما را به جامعۀ علوی نزدیک می‌کند و موجب پدیدار شدن سبک زندگی اسلامی با کارویژه‌هایی مانند خیرخواهی، مشارکت سیاسی، انسجام و وحدت اجتماعی، نظارت همگانی و مسئولیت‌پذیری افراد و حاکمیت در مقابل همدیگر می‌شود و در نتیجه، سبب هدایت و رستگاری می‌شود.